گزارش بزرگترین عملیات امداد و نجات غار در بلغارستان در (Duhlata Cave) دسامبر 2010):

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در تاریخ سوم دسامبر 2010 در ساعت 20:30 دقیقه یک گروه 7 نفره متشکل از 4 غارنورد 2 دختر نوجوان کوهنورد و یک کودک 11 ساله، وارد طولانی ترین غار بلغارستان شدند؛ طول این غار بیش از 18 کیلومتر است، پیچ و خم های پیچیده در 7 سطح مختلف دارد و 8 جریان مختلف فعال در آن موجود است.

هدف گروه دیدار از "Chastite na Mulniata" بود که برای رسیدن به این قسمت نیاز به پیمایش یک مسیر طولانی است. بزرگترین اشتباه این غارنوردان این بود که آنها نمی دانستند، یا حتی انتظار آنرا نداشتند که باران سنگینی در پایان روز ببارد و مسیرهای بازگشت در غار را دچار آب گرفتگی کند. آنها در طول 7 ساعت به منطقه مورد نظرخود رسیده بودند و در برگشت با مسیری پر از آب روبرو شدند، سطح آب رودخانه زیرزمینی بالا آمده بود. این بود که متوجه شدند اوضاع آنطور که انتظار می رفت نیست، آب گل آلوده شده و سطح آن به سرعت بالا آمد. غارنوردان تصمیم به بازگشت گرفتند اما در نیمه راه آب مسیر را مسدود کرده بود و آنها گیر افتاده بودند. خوشبختانه یک تالار با ارتفاع تقریبا 14 متر در آن منطقه وجود دارد، غارنوردان بعضی نقاط آنرا آماده کرده منتظر ماندند، آنها یک جانپناه برای کودکان ساخته تا دمای بدن آنها را حفظ کنند، اما آب به سرعت بالا آمد به طوری که بعد از 20 ساعت حدود 12 متر عمق داشت و برای غارنوردان محدوده هوایی تقریبا یک متری برای تنفس مانده بود. در آن زمان بود که آب شروع به پایین آمدن کرد و بعد از بیش از 20 ساعت تیم نجات قادر بودند از مسیر های بدون آب برای نجات وارد غار شوند.
رئیس عملیات نجات آتاناس روسف (Atanas Rusev) بود که برای مدت 20 سال در منطقه فعالیت های غارنوردی انجام داده بود. از ابتدای شروع عملیات نجات او می دانست که با توجه به شرایط رو به وخامت گروه به دام افتاده اوضاع بسیار پیچیده است، و همچنین زمان بسیار محدودی برای انجام عملیات دارند زیرا مقدار زیادی آب از کوهستان در راه رسیدن به داخل غار بود.

در بیش از 1/4 کیلومتر از مسیرهای رودخانه زیر زمینی آبی با عمق یک تا 20 متر دیده شده بود و همچنان در حال افزایش بود و هنوز سیل اصلی از کوهستان نرسیده بود.

حتی اگر آب اضافی به سیستم داخل غار جاری نمی شد، آب خیلی آهسته از غار خارج می شد و آب داخل فقط یک متر در 30 ساعت پایین می آمد. بنابراین هر ثانیه از اهمیت زیادی برای رسیدن به غارنوردان به دام افتاده و عملیات های غواصی و یا حفاری برخوردار بود.

گزینه های پیش رو اینها بودند:

غواصی - مسیر برای غواصی خیلی طولانی بود، با شرایطی مثل آب گل آلود و مسیرهای پیچیده و باریک.

حفر چاه از بالا - برای حفاری چاه منقطه بالای غار یک تپه با عمق حداقل 80 متر بود، و تخمین محل درست حفاری زمانی طولانی می خواست و کاری سخت بود.



آتاناس با یک استراتژِی بسیار شجاعانه ماموریت را آغاز کرد و تا پایان روی نظر خود باقی ماند. ایده وی این بود که بخش چشمه های خروجی غار را که با رودخانه زیر زمینی در ارتباط بودند را با حفاری گسترش دهند. زمین شناسان مشغول در منطقه بر این نظر بودند که درزه های تشکیل دهنده چشمه ها به دلایل زمین شناسی بسیار کوچک و ریز هستند و این کار ممکن نیست، اما آتاناس به دلیل تجارب بسیاری که در جستجو در کارست داشت بر نظر خود پا فشاری می کرد.

او یک تیم نجات قوی از افرادی از همه ی سازمان ها و گروه های مربوط با امداد و نجات در کشور تشکیل داد. بیش از 60 نفر به طور فعال با بیل های سنگین در این عملیات شرکت داشتند و خروجی چشمه ها را حفاری کردند؛ گذشت هر ثانیه مبارزه ای سخت با زمان و سیل بود.

آنها موفق شدند حجم خروجی آب را 10 برابر بیشتر از حد طبیعی آن کنند. پس از گذشت حدود 28 ساعت خروج آب به مقدار 10 برابر حد طبیعی توانست جان عزیز غارنوردان گرفتار شده را نجات دهد. بدون این عملیات سیل غارنوردان را پس از 26 ساعت به زیر آب می برد. 22 ساعت بعد غارنوردان به دام افتاده خارج از غار بودند. آنها 48 ساعت در غار بودند. اگر عملیات موفق نمی شد و آب آنها را فرو نمی برد آنها باید 360 ساعت برای پایین آمدن مجدد آب به صورت طبیعی صبر می کردند. حتی نیمی از این زمان هم اوضاع را برای نجات بسیار وخیم می کرد. 

نتیجه: قهرمانان نجات و شانس زیاد جان غارنوردان را در پیچیده ترین و خطرناکترین عملیات امداد و نجات غار در بلغارستان نجات دادند.

در سایت منبع به فیلم ها و اطلاعات بیشتری از این عملیات می رسید.



نمودار برنامه امداد و نجات

ساعت شمار برنامه: http://www.speleo-bg.com/lang-bg/bfs/25-aso/lang-bg/bfs/25-aso/398-rescue2010.html

منبع: http://www.speleo-bg.com/lang-bg/bfs/25-aso/400-rescue.html

ترجمه و انتشار: جلال زارعی - برداشت از وبلاگ غارنوردی الیرز - انجمن پزشکی کوهستان ایران

برنامه : پیمایش مسیر آشتیان به تفرش 19 و 20/2/92

مسیر: حدود 45 کیلومتر

راهنما : آقای هادی احمدی

سرپرست : اکبر عظیمی

عکس و گزارش : علی عسگری

همنوردان : 23 نفر

هزینه برنامه : برای هر نفر 25000 هزار تومان

با تشکر ویژه از همه همنوردان عزیز که در این برنامه گروه خودشون رو همیاری کردند.بخصوص از جناب آقای احمدی , عظيمي

برای سلامتی ایشان و همه کوهنوردان صلوات

واقعا نمی دونم چطوری این سفر رو وصف کنم چون اینقدر زیبا بود که هیچ جمله یا کلمه ایی قادر به توصیف این سرزمین زیبا نیست.

خوب طبق تقویم برنامه این هفته حرکت ما از تهران شب پنج شنبه ساعت 18 حرکت به سمت آشتیان بود.ساعت 10 شب به شهر  اشتیان رسیدیم وتا خانه آقای عظیمی نیم ساعتی پیاده روی کردیم.شب منزل ایشان بودیم و حسابی زحمتش دادیم.بعد صرف لوبیا پلوی بسیار خوشمزه ساعت 12 شب خوابیدیم.ساعت 5 صبح برپا ، ساعت 30/5 صبح حرکت به سمت تفرش آغاز شد.از مسیر روستای آهو و عبور از کوچه باغهای بسیار زیبا و همچنین دیدن شهر زیبای اشتیان با هوای بسیار لطیف و خنک صورتها را نوازش میداد و واقعا برای ما که ساکن شهر شلوغ تهران هستیم بسیار لذت بخش بود.

از كنار قله ...... عبور كرده ساعت 9 در مكاني بسيار زيبا براي صرف صبحانه توقف نموديم.از كشاورزي كه در آن نزديكي مشغول زراعت بود،دعوت كرديم كه افتخار بده و صبحانه رو مهمان ما باشه.خلاصه بعد از صبحانه ساعت 10 دوباره حركت رو آغاز كرديم و در مسير تعدادي لاك پشت و چندتا مار ديديم.حدود ساعت 15 براي صرف ناهار در كنار قنات خوشگوارايي ، ناهار را صرف نموده و در ساعت 17 به روستاي كوهين رسيديم.از انجا تا ترمينال يك ساعت پياده راه بود.ساعت 18 سوار بر اتوبوس شده و ساعت 15/22 به تهران رسيديم.جا دارد در اينجا از زحمات تمام دوستان بخصوص آقاي عظيمي و احمدي تشكر بسيار ويژه نماييم.انشالله كه هميشه سلامت و تندرست باشند.

براي ديدن عكسها بيشتر به سايتهاي زير مراجعه نماييد

http://abehayat.blogfa.com/

http://avagroup.loxblog.com/

ادامه مطلب را ببينيد

براي ديدن عكسها در سايز بزرگتر از لينك زيرش استفاده نماييد

:: موضوعات مرتبط: بهار 92، ،

ادامه مطلب...